Activiteiten 2019

VERSLAG van de winterwandeling op 14 december 2019

Op 14 december 2019 vertrok een verenigingsexcursie vanaf de parkeerplaats bij de jachthaven van Rhoon. De bestemming was dichtbij, namelijk het Rhoonse Stort.

Hier is gedurende de zomer van 2019 veel werk verzet om het dijklichaam te verzwaren, een noodzakelijke ingreep om de chemische vervuiling in te pakken. In het najaar waren de werkzaamheden gereed en was het Stort weer geopend voor publiek. Deze eerste excursie was bedoeld om tekst en uitleg te geven bij de keuzes en achtergrond die aan de werkzaamheden ten grondslag liggen. Daar is ook in de RG&P al geruime aandacht aan geschonken.

De oorspronkelijke route zou ons gedeeltelijk door de Zegenpolder voeren. Hier was het echter zo nat en modderig dat daarvan werd afgezien. In plaats daarvan konden we slechts onderlangs het dijklichaam lopen, hoewel daar voldoende te zien was. Voor enkelen bleek ook die route ongeschikt, waardoor zij helaas al vroeg moesten afhaken.

Achtereenvolgens werd tijdens de wandeling een aantal onderwerpen besproken. Ten eerste de achtergrond van het Stort en de getroffen maatregelen, zoals de grondbuffer en de kwelsloot. Vervolgens de wijze waarop die grond is bemachtigd, zodanig dat dit aansluit op de natuurdoelstellingen in het Buijtenland van Rhoon. Bijvoorbeeld de brede oevers, de maaiveldverlaging van enkele percelen en het terugbrengen van historische landschapspatronen.

Weliswaar op grote afstand, zagen we zes reeën lopen in de polder.

Op de terugweg liep de route door de Rhoonse Grienden. Ondanks de hoge waterstand was hier prima te lopen, de wandelpaden liepen nog net niet onder. Een grote verrassing in een aanspoelhoek in de jachthaven: op enkele meters voor de groep liep plotseling een sneeuwgors!

De sneeuwgors is een vogelsoort uit het hoge noorden, die broedt nabij de poolcirkel. In Nederland is het een schaarse wintergast, en dan vrijwel uitsluitend op de stranden en kwelders. Nooit eerder werd er een gezien op het eiland IJsselmonde. Mogelijk is de vogel het binnenland in geblazen door de stevige zuidwester. Het leek hem (het was dus een man) niet te deren, hij oogde fit en genoot smaakvol van de zaden die daar kennelijk waren aangespoeld. Soms liep hij zowat over je schoen!

Na te hebben genoten van deze fijne vogel wachtte ons een kop soep met brood in De Kopstoof.